दाटी आभाळ तसेच
पण नसे तुझी साथ
वाटे खोली ही परकी
वाटे परकेच अंगण...!
माझ्या भाळी दुसर्याचे
आता कुंकु रे वसते
मनी तुझीच परि मी
प्रेमभावना रे जपते...!
येता पाऊस वळवाचा
तुझी याद सख्या येते
त्याच्या प्रत्येक थेंबात
मज तुझा स्पर्श देते...!
येता सांजवेळ सख्या
मन व्याकुळ रे होई
वाट पाही तुझ्या येण्याची
पण कुंकुवाचा धनी येई...!
....सई
No comments:
Post a Comment